استودیوی ماشین گیمز داستان بازی «ایندیانا جونز و حلقهی بزرگ» را بر پایهی یک فرضیهی واقعی بنا کرده است که ادعا میکند مکانهای باستانی سرتاسر جهان با هماهنگی خاصی ساخته شدهاند و خطی فرضی به نام «حلقهی بزرگ» را شکل میدهند.
جِرک گوستافسون، کارگردان بازی، در مصاحبهای با Lucasfilm، توضیح داد که چطور این فرضیهی غیرمتعارف الهامبخش طرح داستانی بازی شده است.
گوستافسون گفت: «یک حلقهی بزرگ هر دایرهای است که یک کره را به دو نیم تقسیم کند. روی زمین، مشهورترین نمونهی آن، البته، خط استوا است. اما آنها میتوانند در هر نقطهای وجود داشته باشند و بهشدت در صنعت هوانوردی برای رسم مسیر پرواز استفاده میشوند.»
او ادامه داد: «یک حلقهی بزرگ واقعی و مرموز وجود دارد که خط استوا نیست، اما بسیاری از مهمترین مکانهای تاریخی جهان نظیر گیزا، جزیرهی عید پاک، سوکوتای، نازکا و بسیاری دیگر را به هم وصل میکند. ارتباط بین این مکانها هنوز یک راز است و زمینهی ایدهآلی برای ماجراجویی بازی ما را فراهم میکند.»
استودیو ماشین گیمز با تاد هاوارد از بتسدا روی خلاصه داستان همکاری کرده است. هاوارد برای سالها ایده ساخت یک بازی داستانمحور با الهام از این فرضیهی غیرمتعارف را در سر میپروراند.

گوستافسون گفت: «وقتی وارد داستان میشویم، تقریبا یک سال پس از رویدادهای «غارتگران گمشده» هستیم و میخواستیم ببینیم که ایندی در این زمان، پس از جدایی از ماریون و دوباره گمشدن در وسواسهای کاریاش، کجا خواهد بود.»
او افزود: «برای این کار، کمک بسیار بزرگی از تیم Lucasfilm Games دریافت کردیم، به علاوه اینکه داستان را با آنها برای دریافت بازخورد خلاقانه بررسی کردیم و مطمئن شدیم که به حقیقت فرنچایز وفادار ماندهایم.»
فرضیهی «حلقهی بزرگ»، که توسط جیم آلیسون مطرح و در سال ۱۹۹۵ بهصورت آنلاین منتشر شد، این ایده را میدهد که بسیاری از سازههای باستانی جهان از طریق یک دایرهی بزرگ و بدون انقطاع به هم مرتبط هستند. برخی از مکانهای باستانی بهطور کامل با خط فرضی پیشنهادی همراستا نیستند، اما گنجاندن آنها توجیهپذیر است، چرا که فقط یک درجه یا کمتر از آن فاصله دارند.
برخی از مکانهای باستانی که گفته میشود در محدودهی حلقهی بزرگ قرار دارند عبارتاند از جزیرهی عید پاک، نازکا، Ollantaytambo و گیزا. مکانهایی که کمی از خط دور هستند شامل Петра، پرسپولیس، Ollantaytambo، ماچو پیکچو، معبد آمون در واحهی سیوا، موهنجو دارو، اور و انگکور وات هستند. این حلقه نه تنها تودههای خشکی شناختهشده، بلکه مناطق ناشناخته و اعماق زیر آب را نیز در بر میگیرد، جایی که احتمالا مکانهای باستانی دیگری وجود دارند.

حلقههای بزرگ دیگری نیز وجود دارند، مانند خط استوا و نصفالنهارهای طول جغرافیایی که از قطب شمال و جنوب عبور میکنند.
ایدهی همراستا ساختن عمدی مکانهای مقدس توسط جوامع باستانی، نخستین بار در سال ۱۸۴۶ مطرح شد و در اوایل قرن بیستم، توجه بسیاری را برانگیخت. این نظریه، حامیانی یافت که خطوطی فرضی میان بناهای اسرارآمیز، ستونهای سنگی عظیم و کلیساهای قرون وسطایی انگلستان کشیدند و این خطوط را «خطوط لی» نامیدند.
امروزه، نظریههای بحثبرانگیز «خطوط لی» و «دایرهی بزرگ» فاقد شواهد محکم تاریخی هستند و از سوی بسیاری مورخان، باستانشناسان و انسانشناسان، شبهباستانشناسی یا شبهعلم قلمداد میشوند. اگرچه استثناهایی در این حوزهها وجود دارند، اما پژوهشگران و طرفداران نظریههای همراستاییهای باستانی، اغلب با تمسخر و حتی خطر واقعی طرد شدن از جامعهی علمی مواجه میشوند.

با وجود همهی اینها، ترسیم خطوط روی نقشه یا دایرههایی به دور کرهی زمین، هرچند وسوسهانگیز به نظر میرسد و مکانهای تاریخی دور از هم را به هم پیوند میدهد، اما صرفاً به حدس و گمان دامن میزند و تا زمانی که شواهد قویتر و دقیقتری ارائه نشود، به معنای چیزی بیش از تصادف نیست.
به هر حال، تصور هماهنگی بناهای یادبود نیاکانمان در سرتاسر قارهها، بهعنوان یک چشمانداز واحد، مقدمۀ فوقالعاده جذابی برای یک بازی ویدیویی است.
بازی «ایندیانا جونز و دایرهی بزرگ» اوایل این هفته، در رویداد Xbox Developer Direct معرفی شد و قرار است اواخر سال جاری برای گیمپس، کامپیوتر و ایکسباکس سری X/S عرضه شود.