ایلان ماسک، کاشت اولین ایمپلنت مغزی نورولینک در یک بیمار انسانی را اعلام کرد

ایلان ماسک روز دوشنبه در پلتفرم X اعلام کرد که اولین بیمار انسانی، ایمپلنت مغزی توسعه‌یافته توسط شرکت نورولینک او را دریافت کرده است.

پس از سال‌ها تاخیر، نورولینک پس از دریافت تأییدیه از اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) و هیئت اخلاق بیمارستانی، در پاییز برای یک آزمایش بالینی شروع به جذب بیمار کرد. این شرکت در حال توسعه دستگاهی به نام رابط مغز و رایانه است.

ماسک گفته است که هدف نهایی نورولینک «رسیدن به همزیستی با هوش مصنوعی» است، اما فعلا با یک هدف بسیار ساده‌تر شروع می‌کند: این‌که به افراد فلج اجازه دهد با مغزشان، اشاره‌گر یا صفحه‌کلید را کنترل کنند. نورولینک در بروشوری درباره مطالعه خود می‌گوید به دنبال جذب شرکت‌کنندگانی با کوادری‌پلژی (فلج کامل چهار اندام) ناشی از آسیب نخاعی گردنی یا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) است که حداقل ۲۲ سال سن دارند. انتظار می‌رود این مطالعه شش سال طول بکشد.

این شرکت در بروشور خود می‌گوید از یک ربات جراحی که خود توسعه داده، برای قرار دادن ایمپلنت در ناحیه‌ای از مغز که کنترل نیت حرکت را برعهده دارد، استفاده خواهد کرد. پس از قرارگیری، این دستگاه به اندازه یک سکه طراحی شده تا سیگنال‌های مغزی را به صورت بی‌سیم ضبط و به برنامه‌ای که این سیگنال‌ها را رمزگشایی می‌کند، منتقل کند.

ماسک در پست روز دوشنبه خود افزود که بیمار «به خوبی بهبود می‌یابد» و «نتایج اولیه نشان‌دهنده تشخیص نویدبخش پیک‌‌های نورونی است». اما ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا بدانیم آیا بیمار می‌تواند با موفقیت از ایمپلنت برای کنترل رایانه یا دستگاه دیگر استفاده کند. این شخص باید از عمل جراحی بهبود یابد و آموزش استفاده از BCI برای افراد می‌تواند چند هفته طول بکشد.

بیمار نورولینک اولین کسی نیست که BCI دریافت کرده است. چند ده نفر در سراسر جهان به عنوان بخشی از مطالعات تحقیقاتی، این دستگاه‌ها را دریافت کرده‌اند. اولین نفر، مت ناگل، در سال ۲۰۰۴ این کار را انجام داد. در طول سال‌ها، این سیستم‌ها به افراد فلج اجازه داده‌اند بازی‌های ویدئویی انجام دهند، بازوهای رباتیک را حرکت دهند و فقط با استفاده از افکارشان، ایمیل بنویسند.

تا همین اواخر، BCI عمدتا توسط آزمایشگاه‌های دانشگاهی دنبال می‌شد. آن‌ها به تنظیمات دست‌و‌پاگیری با کابل‌های ضخیم نیاز داشتند که استفاده از آن‌ها در خانه را غیرعملی می‌کرد. سیستم نورولینک برای بی‌سیم بودن طراحی شده است و فعالیت عصبی را از طریق بیش از ۱۰۰۰ الکترود توزیع‌شده در ۶۴ رشته، هر کدام نازک‌تر از یک تار مو، ضبط می‌کند. رایج‌ترین دستگاه مورد استفاده در تحقیقات BCI، آرایه یوتا، از ۱۰۰ الکترود ضبط می‌کند.

این شرکت همچنین با جنجال‌هایی، به‌ویژه در مورد رفتار خود با حیوانات آزمایشگاهی، روبه‌رو شده است. تحقیقی که در Wired در ماه سپتامبر انجام شد، جزئیات مرگ برخی از میمون‌های این شرکت در اثر آزمایش‌های کاشت ایمپلنت مغزی را شرح داد. گفته می‌شود این شرکت با تحقیقی فدرال در رابطه با رفتار خود با حیوانات آزمایشگاهی روبه‌رو است. و این ماه، گزارش رویترز نشان داد که نورولینک به دلیل نقض قوانین وزارت حمل و نقل ایالات متحده در مورد جابجایی مواد خطرناک، جریمه شده است.

از زمان تأسیس نورولینک در سال ۲۰۱۶، تعداد انگشت‌شماری شرکت برای تجارتی‌سازی این سیستم‌ها ظهور کرده‌اند. یکی از رقبای آن‌ها، شرکت Synchron مستقر در نیویورک، نه تنها در کاشت BCI خود در افراد از نورولینک پیشی گرفته است، بلکه نشان داده است که دستگاه آن ایمن است و به بیماران فلج اجازه می‌دهد در خانه به وب‌گردی، خرید و بانکداری آنلاین بپردازند.