خورشید چند برابر زمین است (حجم، قطر، اندازه، مساحت)

کره زمین که بر روی آن زندگی می کنیم مساحتی بیش از 510 میلیون کیلومتر مربع دارد که میلیاردها انسان را در خود جای داده است. حالا خورشید به عنوان منبع اصلی انرژی و نور در کره زمین و ستاره ای که در مرکز منظومه شمسی قرار گرفته است، بسیار بزرگتر از زمین است. در این مقاله می خواهیم مورد بررسی قرار دهیم که اندازه دقیق خورشید چقدر است و چند برابر زمین است؟ بیایید نگاهی دقیق تر به خورشید بیاندازیم و در مورد شکل گیری، ساختار و اندازه آن بیشتر بیاموزیم.

خورشید به عنوان بزرگترین جرم منظومه شمسی به شکل یک کره کاملا گرد است که از گازهای داغ و پلاسما تشکیل شده و از طریق همجوشی هسته ای هیدروژن را به هلیوم تبدیل می کند. خورشید هر ثانیه 4 میلیون تن انرژی تولید می کند که به صورت نور در سراسر منظومه شمسی ساطع می شود. این انرژی در نهایت مسیر خود را به سمت زمین پیدا می کند و مهم ترین منبع انرژی است که امکان شکوفایی حیات در زمین را فراهم می سازد. شاید خورشید از دور کوچک به نظر برسد، اما در مقایسه با اندازه زمین بسیار بزرگ است و هنگامی که تصاویر آنها در کنار هم قرار می گیرد می توان این تفاوت را احساس کرد.

بطور حدودی 1 میلیارد و 300 هزار کره زمین در خورشید جا می گیرد و جالب است بدانید نوری که از خورشید بر روی کره زمین می تابد و برای ما قابل لمس و مشاهده می باشد، 8 دقیقه و 20 ثانیه قبل از خورشید ساطع شده است.

خورشید بطور تقریبی هر 26 روز یکبار دور خودش می چرخد و گفته می شود طی 4.6 میلیارد سال گذشته خورشید نیم درصد جرم خود را از دست داده است.

شعاع کلی خورشید 435 هزار مایل، دمای سطح خورشید 5.505 سانتی گراد و دمای مرکز خورشید 15.700000 سانتی گراد است.

مساحت خورشید چند برابر زمین است

برای بدست آوردن اطلاعات دقیق در مورد خورشید از جمله اینکه وزن خورشید چند برابر زمین است، حجم خورشید چند برابر زمین است، قطر خورشید حدود چند برابر زمین است و مساحت خورشید چند برابر زمین می باشد؛ تا انتهای این مقاله از مگ تک همراه ما باشید.

• در پاسخ به این سوال که خورشید چند برابر کره زمینه و چند زمین در خورشید جا میشود، باید بگوییم حجم خورشید 1.400 هزار برابر حجم زمین و برابر با 1033×1.4 سانتی متر مکعب می باشد.
• سطح خورشید 12 هزار برابر مساحت کره زمین است.
• فاصله خورشید تا زمین حدودا 150 میلیون کیلومتر مربع یا برابر با یک واحد نجومی AU می باشد.
• چگالی خورشید 1 چهارم چگالی زمین و برابر با 1.41 گرم بر سانتی متر مکعب است.
• قطر خورشید 109 برابر زمین و وزن یا جرم خورشید 333 هزار برابر کره زمین می باشد.

چند زمین داخل خورشید جا میشود

اندازه خورشید به طرز قابل توجهی بزرگ تر از زمین است و برخلاف خورشید، زمین به شکل کره کامل نیست.

جرم خورشید تقریبا 333000 برابر بزرگ تر از جرم زمین است و از لحاظ حجم، حدود 1.3 میلیون زمین برای پر کردن خورشید لازم است، یعنی می توان 1 میلیون و 300 هزار کره زمین را داخل خورشید جا داد.

چگونگی شکل گیری خورشید

عمر خورشید 4.6 میلیارد سال است و شکل گیری خورشید به زمانی بر می گردد که منظومه شمسی از یک ابر غول پیکر چرخان از گاز و غبار به نام سحابی خورشیدی تشکیل شده بود.

با گذشت زمان، گرانش ایجاد شده توسط سحابی موجب شد تا در خود فرو ریزد. همین امر باعث شد تا سحابی سریع تر بچرخد و به تدریج به صورت یک دیسک صاف تغییر شکل دهد زیرا مواد موجود در فضای اطراف خود را به سمت مرکز خود می کشید. بیش از 99.8 درصد از جرم در کل سیستم به سمت مرکز جذب می شود و جرم باقی مانده را در کناره ها باقی می گذارد. این اجرام باقی مانده در نهایت در سیارات منظومه شمسی ما که در حال حاضر به دور خورشید می چرخند، شکل گرفت.

ساختار خورشید

مواد تشکیل دهنده خورشید 75 درصد هیدروژن و24 درصد هلیوم است. 1 درصد از مواد تشکیل دهنده خورشید نیز فلزاتی چون کربن، نئون و آهن هستند.

خورشید مانند زمین از نواحی و مناطق مختلفی تشکیل شده است. ناحیه داخلی شامل هسته، ناحیه تابشی و ناحیه همرفت است. دما در هسته می تواند به 27 میلیون درجه فارنهایت برسد و چگالی در آنجا 150 برابر بیشتر از چگالی آب است. در همین حال، منطقه تابشی ضخیم ترین لایه از خورشید یا حدود 0.45 شعاع خورشیدی را شامل می شود.

در لایه تابشی، انتقال انرژی تولید شده در هسته ازطریق تابش یا تشعشع صورت می گیرد، به همین دلیل نام آن لایه تابشی نامیده اند. یک لایه نازک که با نام تاکوکلین شناخته می شود، ناحیه تابشی را از ناحیه همرفت جدا می کند. در ناحیه همرفت، جریان همرفت انرژی خورشید را به سمت سطح هدایت می کند.

بعد از ناحیه همرفتی، اتمسفر خورشید که شامل فتوسفر، کروموسفر، مناطق انتقالی، تاج خورشید و هلیوسفر است، قرار دارد. فتوسفر سطح مرئی خورشید است. فوتون های تولید شده در فتوسفر از اتمسفر خورشید قرار می کنند و به تابش مرئی خورشید تبدیل می شوند که همه ما آن را با نام نور خورشید می شناسیم. در همین حال، منطقه انتقال بیشتر نور خود را به صورت پرتوهای فرابنفش ساطع می کند و توسط تاج فوق داغ بالای آن گرم می شود.

ماده خارج شده از تاج خورشید به بادهای خورشیدی تبدیل می شود و میدان مغناطیسی عظیمی را در اطراف خورشید ایجاد می کند. این میدان به هلیوسفر معروف است و تمام سیارات منظومه شمسی را در بر می گیرد. این بدان معناست که زمین و تمام سیارات از نظر فنی در جو خورشید قرار دارند!

فاصله خورشید از زمین

زمین و خورشید هر دو دائما در حال حرکت هستند. علاوه بر این، زمین در یک دایره کامل به دور خورشید نمی چرخد. در عوض، چرخش زمین بیشتر شبیه به یک بیضی است که در اصطلاح نجومی با عنوان بیضی شکل شناخته می شود. در نتیجه، فاصله خورشید از زمین بسته به زمان سال تغییر می کند. در اوایل ماه ژانویه، زمین به نزدیک ترین فاصله خود از خورشید می رسد که به نام حضیض (perihelion) شناخته می‌شود.

در این نقطه، خورشید حدود 91.4 میلیون مایل دورتر است. شش ماه بعد، زمین در دورترین نقطه خود از خورشید قرار می گیرد که با نام آفلیون شناخته می شود. در آن لحظه، خورشید حدود 94.5 میلیون مایل دورتر است. این بدان معنی است که فاصله متوسط زمین از خورشید تقریبا معادل با 93 میلیون مایل است. ستاره شناسان از این فاصله به عنوان 1 واحد نجومی یاد می کنند. این ساده سازی، توسعه مدل های کاری منظومه شمسی را برای دانشمندان آسان تر می کند.

زمین پس از مرگ خورشید

خورشید با ذخیره ای هیدروژن به فعالیت خود ادامه می دهد و تخمین زده شده که تا حدود 5 میلیارد سال دیگر می توان از خورشید انرژی و نور دریافت کرد. تمام شدن انرژی خورشید و به اصطلاح مرگ آن همزمان با گداخته شدن هیدروژن موجود در هسته خورشید می باشد که لایه های خارجی دچار انبساط شده و اندازه خورشید تا 150 برابر بزرگتر می شود و به آن غول سرخ گفته می شود.

خورشید به تدریج حرارت خود را از دست می دهد، رنگ آن قرمز می شود و نور بیشتری هم از خود ساطع می کند.

100میلیون سال خورشید به شکل غول سرخ به حیات خود ادامه می دهد و به تدریج لایه های بیرونی آن جدا می شوند. در نهایت به شکل یک جرم کوچک سفید باقی می ماند و در نهایت ناپدید خواهد شد.

اما زمین بعد از مرگ خورشید به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد.

جالب است بدانید با مرگ خورشید نه تنها زمین سرد نمی شود، بلکه به دلیل افزایش مساحت خورشید، دمای زمین خیلی زیاد می شود و همه موجودات زنده را از بین می برد.

همه پدیده های طبیعت به تدریج رو به نابودی می روند، سطح زمین بسیار داغ و همه اقیانوس ها تبخیر می شوند و هیچ انسانی وجود نخواهد داشت تا چنین واقعه ای را ببیند یا ثبت کند.

حتما بخوانید:

برخورد شهاب سنگ به زمین در سال 2023