تلسکوپ جمینی تصویر جدیدی از سحابی درخشان IC 2220 گرفته است. این شی با نام مستعار سحابی کوزه توبی، نام خود را به این دلیل گرفته که شبیه یک کوزه قدیمی انگلیسی است.
ستاره ای که در مرکز قرار دارد یک غول قرمز در حال مرگ با جرمی پنج برابر خورشید است. ستاره در دوران مرگ خود، لایههای بیرونی خود را به فضا منفجر کرده و حلقههای تقریبا متقارنی از گاز و غبار ایجاد کرده است. اما چرا حلقههای دوقلو؟ اخترشناسان فکر میکنند که ستاره همراهی دارد که به هدایت فوران آن کمک کرده است. با این حال، ممکن است همراه با بزرگ شدن ستاره اصلی خرد شده باشد.
IC2220 در فاصله 1200 سال نوری از ما در منطقه صورت فلکی کارینا قرار دارد. این نوع خاصی از سحابی سیارهای به نام سحابی بازتابی است که زمانی ایجاد میشود که نور یک ستاره از ابر غبار همسایه پراکنده یا منعکس شود.
وقتی ستارگانی مانند HR3126 به پایان عمر خود نزدیک می شوند، منبسط شده و غول های قرمز را تشکیل میدهند. این نوع ستارگان دارای جرم متوسطی هستند که بیشتر از 80 درصد جرم خورشید، اما کمتر از هشت برابر جرم آن است. ستاره در حال مرگ به دفع گاز ادامه میدهد، در حالی که همزمان هسته باقی مانده ستاره منقبض میشود و به طور موقت دوباره شروع به تابش انرژی میکند. این انرژی باعث یونیزه شدن گاز خارج شده میشود، جایی که اتمها و مولکول های موجود در گاز باردار میشوند و شروع به انتشار نور میکنند.
ستاره شناسان میگویند که این مرحله پایانی عمر ستارگان غول سرخ نسبتا کوتاه است و ساختارهای آسمانی که در اطراف آنها تشکیل میشود نادر است و همچنین سحابی کوزه توبی را به یک مطالعه موردی عالی برای تکامل ستاره تبدیل میکند.
گفتنی است که در حدود پنج میلیارد سال آینده، زمانی که خورشید ما از طریق ذخایر هیدروژن خود بسوزد، آن نیز به یک غول سرخ تبدیل خواهد شد و در نهایت به یک سحابی سیاره ای تبدیل میشود. ما فقط میتوانیم امیدوار باشیم که در آیندهای بسیار دور، تمدن دور دیگری بقایای پر جنب و جوش خورشید و منظومه شمسی ما را از طریق تلسکوپهای خود مشاهده کند.