در تاریخ 28 ژوئیه 1851، نخستین عکس از یک خورشیدگرفتگی کامل توسط عکاسی به نام یوهان یولیوس فردریش برکوفسکی ثبت شد.
پیش از ظهور علم مدرن، خورشیدگرفتگی معمولا با ترسها و خرافاتی همراه بود. اما خورشیدگرفتگیها به دلیل پدیدههای متنوع قابل مشاهده در طول آنها، مورد توجه دانشمندان نیز قرار گرفتهاند.
لایه بیرونی خورشید معمولا به دلیل درخشندگی دیسک خورشید از زمین قابل رویت نیست. اما این تاج در طول خورشیدگرفتگی کامل، از روی زمین قابل مشاهده میشود.
تا حدود قرن بیستم، خورشیدگرفتگی تنها فرصت مطالعه و رصد تاج خورشید برای دانشمندان به شمار میرفت. با پیشرفت عکاسی در نیمه اول قرن نوزدهم، امکان ثبت تصویر ثابت از خورشید حین وقوع یک خورشیدگرفتگی کامل فراهم شد.
به این ترتیب، ثبت نخستین عکس از خورشیدگرفتگی در سال 1851 تحول مهمی در مطالعه این پدیده نجومی به شمار میرود.